بررسی شاخص های مسکن در مناطق اسکان غیررسمی (مطالعه موردی: محله سیلاب تبریز)

اسکان غیر رسمی در ایران مانند بسیاری از کشورهای جهان، پدیده ای رو به رشد است که شهرهای کشور را با مسایل جدیدی روبرو ساخته است. شهر تبریز نیز به عنوان یکی از شهرهای بزرگ کشور می باشد که با پدیده ی اسکان غیررسمی مواجه است. از جملۀ سکونتگاه های غیررسمی در شهر تبریز، محله سیلاب است که در این مقاله به بررسی مسکن آن پرداخته می شود. از طرفی، امروزه فقر مسکن در شهرهای بزرگ، یکی از نمودهای بارز فقر شهری محسوب می شود و اصولاً هر گاه صحبت از فقر شهری به میان می آید ناخودآگاه محلات زاغه نشین و آلونک های فقیران به ذهن متبادر می شود. در واقع اگر فقر شهری را معادل زاغه نشینی معرفی کنیم که فقدان مسکن غیر استاندارد ویژگی بارز این گونه محلات محسوب می شود، سخنی به گزاف نگفته ایم. هدف از بررسی حاضر، شناخت شرایط و ویژگی های مسکن غیر رسمی بوده تا بتوان از طریق بررسی دقیق آن، پتانسیل های غیررسمی در تأمین مسکن شناسایی و زمینه های کاهش آسیب های کالبدی- اجتماعی مشخص گردد. بنابراین در این مقاله با استفاده از روش تطبیقی به مقایسه شاخص های مسکن در محله سیلاب و شهر تبریز و سکونتگاه های غیررسمی در برخی دیگر از شهرهای ایران و سایر کشورها پرداخته شده است. همچنین در پایان، ارزیابی مسکن در محدوده ی مورد مطالعه با مدل SWOT  انجام گرفته است. نتایج نشان می دهد شاخص های مسکن در محله سیلاب نسبت به شهر تبریز در وضعیت نامطلوبی قرار دارد، ولی در مقایسه با کشورهای در حال توسعه ی دیگر دارای شرایط مطلوبی می باشد.